က်ဳပ္တို႔ရြာထဲက ကိုေသာင္းေအးႀကီး
အသက္ႀကီး ကာမွ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာမလား ၊
ကံဆိုးတယ္ ေျပာမလားမသိ ...
မိန္းမ ရသြားေလရဲ႕
ရသြားတာက ေဈးေရာင္းတဲ့ ကရင္မ အပ်ိဳႀကီး
အေျပာ ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ကိုး
နွစ္လေလာက္ ၾကာေတာ့
ငတိ က်ဳပ္ဆီ ေပါက္ခ်လာတယ္ေလ
" ငါ့ေကာင္ လုပ္ပါဦး ... "
" ဟ ... ဘာလုပ္ရမွာတုန္း "
" ငါ့မိန္းမကြာ
အေျပာက ၾကမ္းၾကမ္း ၊ အေပါက္က ဆိုးဆိုးနဲ႔
ငါခ်ည္း အေအာ္ခံေနရတာ မဟန္ဘူးကြ
မိန္းမႏိုင္နည္းေလး ႐ွိရင္ ေပးပါဦးကြာ "
ကိုင္း ...
သူကလည္း ေသာက တမ်ိဳး ...
ဆိုးတာက သူ႔ထက္ က်ဳပ္ေသာကက ပိုႀကီးတယ္ေလ ...
က်ဳပ္မွ မိန္းမ မရေသးတာကိုး
သို႔ေပတည့္ အကူအညီ အေတာင္း ခံရတယ္ ဆိုေတာ့
႐ွိသမွ် မေကာင္းဉာဏ္ေလး ညႇစ္ပစ္ ထုတ္ရေသးတာေပါ့
" ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ ... "
" ေအး ေျပာပါဟ "
" ခင္ဗ်ား အရက္ ေသာက္တတ္လား "
" တယ္ဆိုးတာ ကိုးကြ ...
ငါဘယ္တုန္းက ေသာက္တယ္ ၾကားဖူးလို႔တုန္း "
" ေအး ... အခု ေသာက္ရမယ္ဗ်ာ ...
မိန္းမ ႏိုင္ဖို႔ ေသာက္ကို ေသာက္ရမယ္ ကိုင္း ... "
" ခ်တာေပါ့ကြာ ...
မူးမူးနဲ႔ ပါးေတြခ်ည္း ဆြဲ႐ိုက္ ပစ္မယ္ "
အၾကံေကာင္းရင္ တခ်က္ပဲ တဲ့ေလ ...
ၾကားဖူးနားဝ က ႐ွိထားတာကိုး ...
က်ဳပ္လည္း လူ႐ိုးႀကီး ကိုေသာင္းေအးနဲ႔
ကပ္ၿပီး အရက္ ေသာက္ရေသးတာေပါ့
ငတိ ျပန္သြားေတာ့ ျပဲကြဲၿပီး သြားတာပဲ
က်ဳပ္က သိပ္မမူးေသးေတာ့ လိုက္ေခ်ာင္းတာေပါ့ ...
စၿပီေလ အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္တာနဲ႔
ဟိုငမူးက ရန္႐ွာေတာ့တာပဲ ...
" ဟဲ့ ယဥ္ယဥ္လွ ... ထြက္ခဲ့စမ္း "
မၾကာဘူး ...
သူေခၚၿပီး ခဏေန တာနဲ႔
သူ႔မိန္းမႀကီး လက္ထဲမွ တံျမက္စညး္ကိုင္လို႔ ထြက္လာေတာ့ တာပဲ
" ဘာတုန္း ... "
" ဟဲ့ ... နင္လာစမ္း အနားလာစမ္း "
" ျဖန္း ... "
ငိ ... နိပ္သဟ
ကိုေသာင္းေအးႀကီး အရက္ အ႐ွိန္နဲ႔ ေဆာ္ကုန္ၿပီ
" ေကာင္မ ... အနားကို လာစမ္းဆို "
" ျဖန္း ... ျဗန္း "
အု ... နိပ္သဟ
ဒီတခါ ငတိအလွည့္ မဟုတ္ဘူး ...
ကရင္မႀကီးက တံျမက္စည္းနဲ႔ ႀကိတ္တာ ...
ငတိခမ်ာ ေက်ာကို ေကာ့လို႔
သူမွ မထႏိုင္ပဲ ကိုး
သံုးခ်က္ေလာက့္ ဆင့္႐ိုက္ၿပီးေတာ့
ကိုေသာင္းေအးႀကီး လႈပ္ကို မလႈပ္ေတာ့ဘူး ...
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ က်ဳပ္ေတာင္ မ်က္လံုးေတြ ျပာၿပီး ...
အမူးပါ ေျပသြားတယ္ဆို ... အဟုတ္
ေနာက္ရက္ အမူးေျပေတာ့ ...
ငတိ ၿပန္ေရာက္ခ် လာတာပဲ
" ၿငိမ္းေမာင္ ... အၾကံေပးပါဦးဟ "
" ဟိုေန႔က ... အဆင္မေျပဘူးလား "
သိသိႀကီးနဲ႔ ေမးတာ ...
ငတိ အေဆာ္ခံရတာ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္ထားတာ ပဲေလ ...
" ဘယ္ေျပရမလဲ ေမာင္ရာ
တံျမက္စည္းနဲ႔ ႐ိုက္တာ ဆိုတာ ...
ပက္လက္ေတာင္ မလွန္ႏိုင္ဘူး
အ႐ိႈးရာေတြကို ထပ္လို႔ "
" ကိန္ ... "
" ဒါေပမယ့္ကြာ ...
ငါမူးေနလို႔ ခံလိုက္ရတာပါ
တျခားနည္းလမ္း ေျပာကြာ "
" ေႁမြ ေမြးမလား "
" ဟမ့္ ... "
ေျပာကာ႐ွိေသး
ငတိက အေနာက္ကို ႏွစ္ေတာင္ေလာက္ ခုန္ဆုတ္ သြားတယ္ ...
" မိန္းမေတြက ေႁမြေၾကာက္တယ္ေလ ...
ခင္ဗ်ား ေမြးထားလိုက္ရင္
ကိုင္း ... အဲဒီမိန္းမကို တသက္လံုး ႏိုင္ၿပီ "
" အဲ ... ဟုတ္သဟ ...
ဒါနဲ႔ ေႁမြက ငါ့ကိုက္ရင္ေရာ ... "
" အလွေမြးတဲ့ ေႁမြေတြ ႐ွိပါတယ္ဗ်ာ
မကိုက္ဘူးေလ ... "
" ေအး ... ခ်ကြာ "
ငတိမွာ ... မိန္းမ ႏိုင္ခ်င္ေဇာနဲ႔
ခိုးထားတဲ့ ပိုက္ဆံထဲက ငါးေသာင္းေက်ာ္နဲ႔
ေႁမြတေကာင္ ဝယ္သြားပါေလေရာ ...
ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ဳပ္မလိုက္ေတာ့ဘူးေလ ...
အဆင္ေျပမွာ ေသခ်ာၿပီကိုး
ညေနေလာက္ က်ေတာ့ ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔
ျပန္ေရာက္ခ်လာတယ္ ...
" အီး ... ဟီး ဟီး ... အီး "
" မရယ္ပါနဲ႔ဗ်ာ ... "
" ဟ ... ငိုေနတာဟ ငိုေနတာ ခီြးထဲ "
" ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲဗ်ာ ... "
" ဘာျဖစ္ရမလဲ
မင္းေပးတဲ့ ငါးေသာင္းတန္ေႁမြေလ ...
ဟိုငတိမ ေၾကာက္မလားလို႔ သူ႔ေ႐ွ႕ ထုတ္ျပလိုက္တာ ...
အား ... ဟား ... ကုန္ပါၿပီ "
" ဟမ့္ ဘာျဖစ္တာတုန္း "
" ငါထုတ္ျပတဲ့ ေႁမြကို ဟင္းစားရၿပီ ဆိုၿပီး ...
ခ်က္စားလိုက္ေလရဲ႕ကြာ
အား ... ဟီး ... ငီး "
" ခြစ္ ... ဂစ္ "
က်ဳပ္မွာ ရယ္ရမလို ငိုရမလိုနဲ႔ ... အၾကံေပးရမွကို လန္႔သလိုလို ျဖစ္လာတယ္ေလ ...
ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ ေႁမြကုိ မေၾကာက္တဲ့ အျပင္ ခ်က္စားသတဲ့
" ဒီလုိလုပ္ဗ်ာ ... "
" ငြဲ ... ဘိုလိုလုပ္ရမလဲ "
" ခင္ဗ်ားမိန္းမ ဘာေၾကာက္လဲ "
" ငါ ဘုန္းႀကီး ဝတ္သြားမွာကို ... "
" ဖီး ... ဘာလို႔တုန္း "
" ျပန္မထြက္မွာ စိုးသတဲ့ ကြာ ... "
" ဒါ အခြင့္အေရးပဲဗ် ...
တလေလာက္ ဝတ္ျပလိုက္ဗ်ာ ...
ၿပီးရင္ မထြက္ေတာ့ဘူး လို႔ ေျခာက္ ...
ဒါဆို ကိုယ္လိုသလို ပံုသြင္းလို႔ ၿပီေပါ့ဗ် ာ... "
" ဟ ... ဟုတ္သဟ လုပ္ၾကတာေပါ့ကြာ "
ကိုေသာင္းေအးႀကီးကို အၾကံေပးၿပီး ...
ေနာက္တရက္မွာပဲ
က်ဳပ္လဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တက္ အလုပ္ လုပ္ရေတာ့တာပဲ ...
ငါးႏွစ္ျပည့္လို႔ က်ဳပ္ရြာထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ...
ရြာဦးေက်ာင္းေ႐ွ႕မွာ
ဦးဇင္းေသာင္းေအး ခမ်ာ သကၤန္းဝတ္ႀကီးနဲ႔
တံျမက္စည္း လွဲေနေလရဲ႕ ...။
" ဟာ ... ဦးဇင္း သကၤန္း ထပ္ဝတ္တာလား "
" ခီြး ... ဂ်င္းေကာင္
ထြက္ကို မထြက္ရေသးတာ ကြ "
" ဗ် ာ... ဘယ့္ႏွေၾကာင့္တုန္း "
" ဦးဇင္းဝတ္တာ တစ္လျပည့္ေတာ့
ဟိုဒကာမက ထြက္ဖို႔ လာေလွ်ာက္တယ္ ေလ ...
မင့္အၾကံနဲ႔ ငါျငင္းလႊတ္ေတာ့
ငတိမက ေနာက္တရက္ လင္ ထပ္ယူပါေလေရာ
ငါ့ကို ဘယ္လို ေျပာတယ္ မွတ္လဲ "
" ဘယ္လိုေျပာလဲ ဦးဇင္း "
" ေလာကကို စိတ္ကုန္လို႔ တရား႐ွာမွေတာ့
ျပန္မထြက္ပါနဲ႔ေတာ့ တဲ့
႐ွိသမ်ွ ငါ့ပစၥည္းေတြလဲ သူပဲ ယူလိုက္ၿပီ တဲ့ေလ "
" ဘုရား ... "
" ငါ့မွာ မဝတ္ခ်င္လို႔ လူထြက္ေတာ့
နင့္ေမဂ်ီးေတာ္အိမ္ သြားေနရမွာလား
ၿငိမ္းေမာင္ရဲ႕ ... "
ဦးဇင္းေသာင္းေအး တံျမက္စည္းႏွင့္ လိုက္႐ိုက္၍ ...
ကြၽႏ္ုပ္မွာ အိမ္သို႔ တခ်ိဳးတည္း ေျပးခဲ့ရေလေတာ့သည္ ...။
ကေတာက္စ္!
😁😁😁
nnnt ၿငိမ္းေမာင္
(Unicode)
ကျုပ်တို့ရွာထဲက ကိုသောင်းအေးကြီး
အသက်ကြီး ကာမှ ကံကောင်းတယ် ပြောမလား ၊
ကံဆိုးတယ် ပြောမလားမသိ ...
မိန်းမ ရသွားလေရဲ့
ရသွားတာက ဈေးရောင်းတဲ့ ကရင်မ အပျိုကြီး
အပြော ကြမ်းကြမ်းနဲ့ကိုး
နှစ်လလောက် ကြာတော့
ငတိ ကျုပ်ဆီ ပေါက်ချလာတယ်လေ
" ငါ့ကောင် လုပ်ပါဦး ... "
" ဟ ... ဘာလုပ်ရမှာတုန်း "
" ငါ့မိန်းမကွာ
အပြောက ကြမ်းကြမ်း ၊ အပေါက်က ဆိုးဆိုးနဲ့
ငါချည်း အအော်ခံနေရတာ မဟန်ဘူးကွ
မိန်းမနိုင်နည်းလေး ရှိရင် ပေးပါဦးကွာ "
ကိုင်း ...
သူကလည်း သောက တမျိုး ...
ဆိုးတာက သူ့ထက် ကျုပ်သောကက ပိုကြီးတယ်လေ ...
ကျုပ်မှ မိန်းမ မရသေးတာကိုး
သို့ပေတည့် အကူအညီ အတောင်း ခံရတယ် ဆိုတော့
ရှိသမျှ မကောင်းဉာဏ်လေး ညှစ်ပစ် ထုတ်ရသေးတာပေါ့
" ဒီလိုလုပ်ဗျာ ... "
" အေး ပြောပါဟ "
" ခင်ဗျား အရက် သောက်တတ်လား "
" တယ်ဆိုးတာ ကိုးကွ ...
ငါဘယ်တုန်းက သောက်တယ် ကြားဖူးလို့တုန်း "
" အေး ... အခု သောက်ရမယ်ဗျာ ...
မိန်းမ နိုင်ဖို့ သောက်ကို သောက်ရမယ် ကိုင်း ... "
" ချတာပေါ့ကွာ ...
မူးမူးနဲ့ ပါးတွေချည်း ဆွဲရိုက် ပစ်မယ် "
အကြံကောင်းရင် တချက်ပဲ တဲ့လေ ...
ကြားဖူးနားဝ က ရှိထားတာကိုး ...
ကျုပ်လည်း လူရိုးကြီး ကိုသောင်းအေးနဲ့
ကပ်ပြီး အရက် သောက်ရသေးတာပေါ့
ငတိ ပြန်သွားတော့ ပြဲကွဲပြီး သွားတာပဲ
ကျုပ်က သိပ်မမူးသေးတော့ လိုက်ချောင်းတာပေါ့ ...
စပြီလေ အိမ်ရှေ့ရောက်တာနဲ့
ဟိုငမူးက ရန်ရှာတော့တာပဲ ...
" ဟဲ့ ယဉ်ယဉ်လှ ... ထွက်ခဲ့စမ်း "
မကြာဘူး ...
သူခေါ်ပြီး ခဏနေ တာနဲ့
သူ့မိန်းမကြီး လက်ထဲမှ တံမြက်စည်းကိုင်လို့ ထွက်လာတော့ တာပဲ
" ဘာတုန်း ... "
" ဟဲ့ ... နင်လာစမ်း အနားလာစမ်း "
" ဖြန်း ... "
ငိ ... နိပ်သဟ
ကိုသောင်းအေးကြီး အရက် အရှိန်နဲ့ ဆော်ကုန်ပြီ
" ကောင်မ ... အနားကို လာစမ်းဆို "
" ဖြန်း ... ဗြန်း "
အု ... နိပ်သဟ
ဒီတခါ ငတိအလှည့် မဟုတ်ဘူး ...
ကရင်မကြီးက တံမြက်စည်းနဲ့ ကြိတ်တာ ...
ငတိခမျာ ကျောကို ကော့လို့
သူမှ မထနိုင်ပဲ ကိုး
သုံးချက်လောက့် ဆင့်ရိုက်ပြီးတော့
ကိုသောင်းအေးကြီး လှုပ်ကို မလှုပ်တော့ဘူး ...
ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်တောင် မျက်လုံးတွေ ပြာပြီး ...
အမူးပါ ပြေသွားတယ်ဆို ... အဟုတ်
နောက်ရက် အမူးပြေတော့ ...
ငတိ ပြန်ရောက်ချ လာတာပဲ
" ငြိမ်းမောင် ... အကြံပေးပါဦးဟ "
" ဟိုနေ့က ... အဆင်မပြေဘူးလား "
သိသိကြီးနဲ့ မေးတာ ...
ငတိ အဆော်ခံရတာ ကျုပ်ကိုယ်တိုင် မြင်ထားတာ ပဲလေ ...
" ဘယ်ပြေရမလဲ မောင်ရာ
တံမြက်စည်းနဲ့ ရိုက်တာ ဆိုတာ ...
ပက်လက်တောင် မလှန်နိုင်ဘူး
အရှိုးရာတွေကို ထပ်လို့ "
" ကိန် ... "
" ဒါပေမယ့်ကွာ ...
ငါမူးနေလို့ ခံလိုက်ရတာပါ
တခြားနည်းလမ်း ပြောကွာ "
" မြွေ မွေးမလား "
" ဟမ့် ... "
ပြောကာရှိသေး
ငတိက အနောက်ကို နှစ်တောင်လောက် ခုန်ဆုတ် သွားတယ် ...
" မိန်းမတွေက မြွေကြောက်တယ်လေ ...
ခင်ဗျား မွေးထားလိုက်ရင်
ကိုင်း ... အဲဒီမိန်းမကို တသက်လုံး နိုင်ပြီ "
" အဲ ... ဟုတ်သဟ ...
ဒါနဲ့ မြွေက ငါ့ကိုက်ရင်ရော ... "
" အလှမွေးတဲ့ မြွေတွေ ရှိပါတယ်ဗျာ
မကိုက်ဘူးလေ ... "
" အေး ... ချကွာ "
ငတိမှာ ... မိန်းမ နိုင်ချင်ဇောနဲ့
ခိုးထားတဲ့ ပိုက်ဆံထဲက ငါးသောင်းကျော်နဲ့
မြွေတကောင် ဝယ်သွားပါလေရော ...
ဒီတစ်ခါတော့ ကျုပ်မလိုက်တော့ဘူးလေ ...
အဆင်ပြေမှာ သေချာပြီကိုး
ညနေလောက် ကျတော့ ငိုကြီးချက်မနဲ့
ပြန်ရောက်ချလာတယ် ...
" အီး ... ဟီး ဟီး ... အီး "
" မရယ်ပါနဲ့ဗျာ ... "
" ဟ ... ငိုနေတာဟ ငိုနေတာ ခွီးထဲ "
" ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲဗျာ ... "
" ဘာဖြစ်ရမလဲ
မင်းပေးတဲ့ ငါးသောင်းတန်မြွေလေ ...
ဟိုငတိမ ကြောက်မလားလို့ သူ့ရှေ့ ထုတ်ပြလိုက်တာ ..
အား ... ဟား ... ကုန်ပါပြီ "
" ဟမ့် ဘာဖြစ်တာတုန်း "
" ငါထုတ်ပြတဲ့ မြွေကို ဟင်းစားရပြီ ဆိုပြီး ...
ချက်စားလိုက်လေရဲ့ကွာ
အား ... ဟီး ... ငီး "
" ခွစ် ... ဂစ် "
ကျုပ်မှာ ရယ်ရမလို ငိုရမလိုနဲ့ ... အကြံပေးရမှကို လန့်သလိုလို ဖြစ်လာတယ်လေ ...
ဘယ့်နှယ်ဗျာ မြွေကို မကြောက်တဲ့ အပြင် ချက်စားသတဲ့
" ဒီလိုလုပ်ဗျာ ... "
" ငွဲ ... ဘိုလိုလုပ်ရမလဲ "
" ခင်ဗျားမိန်းမ ဘာကြောက်လဲ "
" ငါ ဘုန်းကြီး ဝတ်သွားမှာကို ... "
" ဖီး ... ဘာလို့တုန်း "
" ပြန်မထွက်မှာ စိုးသတဲ့ ကွာ ... "
" ဒါ အခွင့်အရေးပဲဗျ ...
တလလောက် ဝတ်ပြလိုက်ဗျာ ...
ပြီးရင် မထွက်တော့ဘူး လို့ ခြောက် ...
ဒါဆို ကိုယ်လိုသလို ပုံသွင်းလို့ ပြီပေါ့ဗျ ာ... "
" ဟ ... ဟုတ်သဟ လုပ်ကြတာပေါ့ကွာ "
ကိုသောင်းအေးကြီးကို အကြံပေးပြီး ...
နောက်တရက်မှာပဲ
ကျုပ်လဲ ရန်ကုန်မြို့တက် အလုပ် လုပ်ရတော့တာပဲ ...
ငါးနှစ်ပြည့်လို့ ကျုပ်ရွာထဲ ပြန်ရောက်တော့ ...
ရွာဦးကျောင်းရှေ့မှာ
ဦးဇင်းသောင်းအေး ခမျာ သင်္ကန်းဝတ်ကြီးနဲ့
တံမြက်စည်း လှဲနေလေရဲ့ ...။
" ဟာ ... ဦးဇင်း သင်္ကန်း ထပ်ဝတ်တာလား "
" ခွီး ... ဂျင်းကောင်
ထွက်ကို မထွက်ရသေးတာ ကွ "
" ဗျ ာ... ဘယ့်နှကြောင့်တုန်း "
" ဦးဇင်းဝတ်တာ တစ်လပြည့်တော့
ဟိုဒကာမက ထွက်ဖို့ လာလျှောက်တယ် လေ ...
မင့်အကြံနဲ့ ငါငြင်းလွှတ်တော့
ငတိမက နောက်တရက် လင် ထပ်ယူပါလေရော
ငါ့ကို ဘယ်လို ပြောတယ် မှတ်လဲ "
" ဘယ်လိုပြောလဲ ဦးဇင်း "
" လောကကို စိတ်ကုန်လို့ တရားရှာမှတော့
ပြန်မထွက်ပါနဲ့တော့ တဲ့
ရှိသမျှ ငါ့ပစ္စည်းတွေလဲ သူပဲ ယူလိုက်ပြီ တဲ့လေ "
" ဘုရား ... "
" ငါ့မှာ မဝတ်ချင်လို့ လူထွက်တော့
နင့်မေဂျီးတော်အိမ် သွားနေရမှာလား
ငြိမ်းမောင်ရဲ့ ... "
ဦးဇင်းသောင်းအေး တံမြက်စည်းနှင့် လိုက်ရိုက်၍ ...
ကျွန်ုပ်မှာ အိမ်သို့ တချိုးတည်း ပြေးခဲ့ရလေတော့သည် ...။
ကတောက်စ်!
😁😁😁
nnnt ငြိမ်းမောင်
0 Comments